Bezoek op locatie in Bari, Italië
Inleiding
Het derde projectbezoek op locatie vond plaats in Bari in Italië, van 28 t/m 30 juni. Het was gericht op de modelpraktijk Su.Pr.Eme van het project ‘Obstakels rond vaccinatie overwinnen’, een programma dat de rechten veiligstelt van migranten en/of seizoenswerkers uit derde landen die nietaangegeven arbeid verrichten, waarbij gezondheid en maatschappelijke zorg als kerncomponenten zijn geïntegreerd. Deze praktijk is erop gericht om de toegang tot de gezondheidszorg te verbeteren, met inbegrip van de toegang tot COVID-19vaccins.
De directeurgeneraal van het Regionaal Agentschap voor Gezondheid en Sociale Zaken van Apulië (AReSS) en afgevaardigden van het bestuur van de regio Apulië heetten 23 deelnemers uit 10 lidstaten van de EU welkom. De deelnemers waren vertegenwoordigers van ministeries van volksgezondheid, gezondheidsinstanties, nationale vaccinatiebureaus en apothekers. Het doel van het bezoek was om:
- inzicht te verwerven in het ‘Su.Pr.Eme’programma en te leren van het succes ervan;
- het van elkaar leren te bevorderen door kennis en ervaringen uit te wisselen;
- ideeën te ontwikkelen over hoe zorgprofessionals uit andere lidstaten de praktijk naar hun eigen land kunnen overbrengen.
Tijdens het bezoek kreeg het AReSS van het Europees Uitvoerend Agentschap voor gezondheid en digitaal beleid (HaDEA) een certificaat van een uitmuntende praktijk uitgereikt.
Su.Pr.Eme: gezondheidszorg voor seizoenswerkers die nietaangegeven arbeid verrichten
Doel
In Italië blijven verschillende fysieke, administratieve en praktische barrières rond vaccinatie bestaan. Tot de belangrijkste barrières rond vaccinatie behoren culturele, taalkundige, logistieke en organisatorische opgaven en ook sociale factoren, bijvoorbeeld dat het moeilijk is om vrij te nemen van het werk, vooral voor werkenden met een laag inkomen of onregelmatig werk.
Het Italiaanse Ministerie van Gezondheid heeft in 2017 Wet 119/2017 tot wet verheven, waarmee het aantal verplichte vaccinaties werd uitgebreid tot 10. Naast vaccinaties tegen difterie, tetanus, hepatitis B en poliomyelitis zijn nu ook vaccinaties opgenomen tegen de bof, mazelen en rodehond (BMR) en tegen waterpokken, kinkhoest en haemophilus influenzae type b (Hib). Als gevolg daarvan is het verboden dat nietgevaccineerde kinderen tot de leeftijd van 6 jaar voorschoolse vormen van onderwijs volgen. Om ervoor te zorgen dat ouders zich aan de vaccinatieplicht houden, kunnen ze een boete krijgen als ze daar niet aan voldoen.
Het ‘Su.Pr.Eme’project maakt deel uit van een nationaal initiatief onder leiding van het Ministerie van Sociaal Beleid en Arbeid, directoraatgeneraal Immigratie en Integratiebeleid. Met het project wil de overheid uitbuiting op het werk, de marginalisering en de kwetsbaarheid van migrantenwerkers bestrijden door de uitvoering van een geïntegreerd actieplan. Het project biedt het AReSS de kans om een model van gezondheid en maatschappelijke zorg te ontwikkelen in nietofficiële kampementen.
De uitvoering van het Apuliëmodel is begonnen in de eerste fase van de COVID-19pandemie, toen de bestaande problemen nog erger werden voor migranten en andere kwetsbare groepen vanwege hun sociaaleconomische status en rechtsstatus en hun beperkte toegang tot de gezondheidszorg.
De doelstellingen van het project zijn onder andere ervoor te zorgen dat kwetsbare en in een achterstandspositie verkerende mensen worden beschermd en toegang krijgen tot de gezondheidszorg, en ook dat hun algehele gezondheid en leefomstandigheden worden verbeterd. Het doel van het project is in het bijzonder om:
- de transformatie van kampementen te bevorderen tot een vriendelijke leefomgeving die voldoet aan een acceptabele levensstandaard;
- diensten op maatschappelijk gebied en het gebied van gezondheid, arbeid, mobiliteit en cultuur te versterken en ook te stimuleren dat de migranten deelnemen aan de lokale gemeenschap;
- de capaciteit te versterken om de aanwezigheid van een groot aantal migranten die in kritieke omstandigheden leven in goede banen te leiden, waarbij er sprake kan zijn van schendingen van de mensenrechten en uitbuiting.
Middelen
Italië verschaft universele gezondheidszorg (de verzorgingsstaat van Beveridge), zodat elke inwoner van Italië toegang heeft tot de gezondheidszorg zonder daarvoor verzekerd te hoeven zijn. Vaccinaties behoren tot de verschafte zorg. De meeste vaccins zijn een onderdeel van het Italiaanse Nationale Vaccinatieplan, behalve de vaccinaties voor de griep en COVID-19.
Inwoners die geen Italiaans staatsburger zijn kunnen de COVID-19vaccinatie gratis krijgen. Andere vaccinaties kunnen ook gratis zijn, afhankelijk van regionale regelgeving.
Betrokken partijen en uitvoering
Het project maakt deel uit van een nationaal initiatief onder leiding van het Ministerie van Sociaal Beleid en Arbeid, directoraatgeneraal Immigratie en Integratiebeleid. De regio Apulië is de projectleider van de vijf ZuidItaliaanse partnerregio’s (Apulië, Campanië, Basilicata, Calabrië en Sicilië). Bij het project zijn nog andere partners betrokken, zoals de Arbeidsinspectie, het Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid, de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), het NOVA Onlus Consortium en gespecialiseerde nietgouvernementele organisaties (ngo’s).
Binnen het project heeft de regio Apulië de veldactiviteiten rondom gezondheid en maatschappelijke gezondheidszorg gedelegeerd aan het Apulische AReSS.
Resultaten
Een Mobiele Poliklinische Unit, die wordt gecoördineerd door het AReSS, voert verschillende interventies uit, waaronder vaccinaties die vooral gericht zijn op preventie, het monitoren van de gezondheid en sociale status van migranten en het verschaffen van zorg. Deze interventies zijn bijzonder belangrijk omdat het voor migrantenpopulaties vaak lastig is om toegang te krijgen tot de Italiaanse gezondheidszorg. De mobiele units worden geactiveerd door overeenkomsten met de lokale gezondheidsinstanties en organisaties uit de derde sector. Deze units werken volgens een weekplanning op van te voren vastgestelde locaties in plattelandsgebieden. Ze functioneren als multidisciplinaire teams door hun combinatie van specialisten op het gebied van de gezondheidszorg en de sociale gezondheid, onder wie ook psychologen, om te voorzien in de voornaamste gezondheidsbehoeften die ze ter plekke hebben vastgesteld. Hierbij staan ze continu in contact met de lokale gezondheidszorg. Door het inzetten van vijf mobiele medische units heeft het project de verspreiding van COVID-19 effectief kunnen indammen in illegale kampementen en ondersteuning geboden aan vaccinatieactiviteiten.
Op dit moment ondersteunt het programma ongeveer 600 mensen in Apulië. De sterke relatie en het vertrouwen tussen de ngo’s en de migrantengroepen zijn een belangrijke factor in het succes van het programma. Enkele van de betrokken organisaties hebben ervaring als humanitaire organisaties in de gezondheidszorg op grondgebieden buiten de EU die getroffen zijn door conflicten, en met het helpen van daklozen in de stedelijke en grootstedelijke gebieden van Italië.
De ngo’s bieden richtsnoeren, onderhouden contacten met migranten en bieden steun aan huisartsen. Deze gezamenlijke aanpak levert een bijdrage aan het overbruggen van de kloof tussen migrantengroepen en de gezondheidszorg, en maakt het makkelijker om effectief contact te leggen en zorg te verschaffen.
In dit project is met succes een geïntegreerd model van maatschappelijke gezondheidszorg ontwikkeld met bijbehorende richtlijnen voor de toepassing ervan, waardoor het leveren van uitgebreide en gecoördineerde zorg makkelijker wordt. Er zijn 4000 folders verspreid met essentiële informatie over hoe mensen ter plaatse toegang kunnen krijgen tot maatschappelijke zorg en gezondheidszorg. Naar schatting hebben zo’n 11.280 mensen gebruikgemaakt van de ondersteunende activiteiten op het gebied van die zorg van het project in Apulië. Van hen voldeden er ongeveer 2100 mensen aan de criteria om voor het project in aanmerking te komen en werden formeel benaderd.
De uitkomst van het bezoek op locatie
Als onderdeel van het bezoek op locatie woonden de deelnemers drie workshops bij met de bedoeling om het nadenken over en evalueren van de gepresenteerde vaccinatiepraktijken gemakkelijker te maken. De workshops richtten zich op de holistische en multidisciplinaire benadering die zorgprofessionals, groepsleiders, cultuurbemiddelaars, maatschappelijk werkers en juristen bijeen brengt. Daarnaast kenden de workshops nog een ‘Impact Canvas’ om de deelnemers te begeleiden bij hun beoordeling van het overdrachtspotentieel van de modelpraktijk naar hun eigen lokale gezondheidszorgstelsel en infrastructuur.
In de groepsdiscussies stelden de deelnemers verschillende sterke punten vast van de Su.Pr.Emestrategie, zoals de samenwerking tussen de instellingen, de samenwerking met ngo’s, het verschaffen van gratis vaccinatiediensten en het registreren van de gevaccineerde personen in een databank.
Als onderdeel van het Impact Canvas hebben de deelnemers enkele zeer belangrijke aspecten vastgesteld van het Su.Pr.Emeprogramma die aangepast en overgebracht zouden kunnen worden naar andere lidstaten. Het betreft hier onder andere:
- de intersectorale samenwerking met lokale autoriteiten en ngo’s;
- de opleiding en screening van zorgprofessionals en maatschappelijk werkers;
- mobiele units om afgelegen en achterstandsgebieden te bereiken, en ook vaccinatieklinieken;
- zich richten op de specifieke behoeften van seizoenswerkers en het opbouwen van sterke relaties ter ondersteuning van op hen toegesneden vaccinatieprogramma’s;
- multidisciplinaire teams erbij betrekken die bestaan uit juristen, maatschappelijk werkers en zorgprofessionals en cultuurbemiddelaars.
De deelnemers hebben verschillende manieren vastgesteld waarop de doelmatigheid van het programma kan worden vergroot, waaronder het invoeren van wetgevende maatregelen, zoals wetswijzigingen die waarborgen dat personen zonder wettelijke papieren (ook) erin worden opgenomen.
De deelnemers hebben ideeën verzameld over potentiële veranderingen, waaronder:
- monitoren en evalueren: kwalitatief onderzoek houden om inzicht te verwerven in gedragsveranderingen, de algehele vaccinatiegraad te monitoren; vooraf en achteraf enquêtes houden om te volgen hoeveel migranten er zijn gevaccineerd en te beoordelen wat er te verbeteren valt met het oog op de uitbreiding van de werkwijze, van regionaal naar nationaal niveau bijvoorbeeld;
- financiële duurzaamheid: een consortiumbestuur oprichten waarin de betreffende instellingen zitten om de financiële duurzaamheid en aansprakelijkheid gemakkelijker te maken;
- communicatiekanalen met doelgroepen en partners: alle communicatie moet meertalig zijn en het liefst in eenvoudige bewoordingen met ondersteuning van tolken om taalbarrières te overbruggen.
De aanwezigen hebben nieuwe inzichten verworven in deze praktijk en de bereidheid uitgesproken om kennis en ervaring over te dragen aan hun collega’s en instellingen door een verslag op te stellen van het bezoek; wat ze geleerd hebben in campagnes, acties en strategische planning te integreren; en een voorstel voor een pilot te ontwikkelen en in te dienen als onderdeel van het project Obstakels rond vaccinatie overwinnen.